Dr n. med. Krzysztof Gierlotka Medycyna chorób zakaźnych , Bydgoszcz. 86 poziom zaufania. Prawdopodobnie grzybica. Lek. Izabela Lenartowicz Dermatologia , Katowice. 94 poziom zaufania. Proszę skonsultować się u dermatologa w kierunku grzybicy. Dr n. med. Diana Kupczyńska Medycyna estetyczna , Wrocław. 86 poziom zaufania. Przez aktualizacja dnia 15:14 Dermatozy są u kotów dość częstym problemem. Mogą objawiać się jako wykwity skórne, krosty, zmiany ropne, miejscowe wyłysienia czy nadprodukcja łoju i łupież. Leczenie chorób skórnych zwykle obejmuje zarówno kurację miejscową, jak i leczenie bardziej ogólne, uzależnione od przyczyny wystąpienia problemów dermatologicznych. Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) Dermatozy wywołane przez pasożyty należą do najczęściej spotykanych problemów skórnych u kotów. Borykają się z nimi głównie koty wolno żyjące i wychodzące, ale to nie oznacza, że koty pozostające wyłącznie w domu nie są na nie narażone. Niektóre pasożyty mogą przybyć do domu np. na naszych butach czy ubraniu, może też przynieść je chociażby pies. Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) to choroba dotykająca wiele kotów, które zostały zaatakowane przez pchły. Ślina pcheł to silny alergen. Do objawów APZS należą: silny świąd i związane z nim uporczywe drapanie się zwierzęcia, wyłysienia, intensywne wylizywanie się, zaczerwienienie skóry, wypryski, grudki zapalne. Dodatkowym problemem, oprócz samych zmian skórnych, są ranki tworzące się na skutek drapania się i intensywnego wylizywania, a nawet wygryzania sierści przez kota. W tych miejscach uszkodzona skóra podatna jest na nadkażenia bakteryjne. Leczenie APZS polega na podawaniu zwierzęciu sterydowych leków przeciwzapalnych oraz przeprowadzeniu skutecznego odpchlenia. Wyłysienia to charakterystyczny objaw chorób skóry u kota ©ShutterstockNużyca u kota Oprócz pcheł, sprawcami chorób skóry mogą być także inne pasożyty, np. nużeńce (rodzaj roztoczy), wszy czy wszoły. Nużycę kotów wywołują dwa gatunki nużeńców, które zaczynają się namnażać najczęściej w wyniku wcześniejszego osłabienia organizmu zwierzęcia czy spadku odporności. Objawy nużycy obejmują głównie obszar głowy, oczu, uszu, szyi, i należą do nich: świąd, wyłysienia, łuski, krosty i strupki, a także zapalenie ucha. Wszy atakują najczęściej młode koty, choć zdarzają się i u osobników starszych. Podobnie jak ślina pcheł, ślina wszy również wywołuje świąd i reakcję zapalną. Oprócz zmian zapalnych oraz łuszczącego się naskórka, występują ranki powstałe na skutek samookaleczania się kota. Zmiany są widoczne najczęściej na głowie, pachach, stawach łokciowych, w pachwinach i kroczu. Dodatkowo zwracają uwagę liczne jaja pasożytów, wyglądające jak łupież. Postępowanie przy wszawicy jest podobne jak przy inwazji pcheł. Grzybica skóry u kota U kotów występuje przede wszystkim dermatofitoza, czyli grzybicze zakażenie łodygi włosa i warstwy rogowej naskórka. Powoduje ona miejscowe wyłysienia oraz łuszczenie się skóry, ponadto łojotok oraz rumień. Zazwyczaj nie wywołuje świądu. Obejrzane pod mikroskopem kocie włosy są wyraźnie zmienione morfologicznie i połamane. Dermatofitoza jest chorobą dotykającą koty dość często; dotyczy to zwłaszcza kotów żyjących w grupach, ale nie tylko. Kot zarazić się może zarówno przez kontakt z drugim chorym zwierzęciem (lub nosicielem) bądź poprzez środowisko. Zarodniki grzyba obecne są w dużej ilości w otoczeniu chorego kota, i to nawet przez kilka miesięcy, dlatego leczenie grzybicy może być długotrwałe, a choroba ma tendencję do nawrotów. Do czynników sprzyjających rozwojowi grzybicy należą: wiek (przede wszystkim kocięta i koci seniorzy), uszkodzenia skóry (w tym mikrourazy, np. po ukąszeniu pcheł), które sprzyjają namnażaniu się grzybów chorobotwórczych, osłabiona odporność u kota, częste kąpanie kota, i zbyt intensywna toaleta zwierzęcia. Dermatofity chętnie namnażają się w wysokiej temperaturze, ale ekspozycja na słońce ma działanie grzybobójcze. Leczenie polega na podawaniu preparatów przeciwgrzybiczych. Warto rozpocząć kurację środkami działającymi miejscowo – roztworami do smarowania, spryskiwania bądź kąpieli. Konieczne może być ogolenie miejsc zmienionych chorobowo. Środki doustne (najczęściej itrakonazol) działają niekorzystnie na wątrobę. Wspomagająco lekarz może podać szczepionkę przeciwgrzybiczą. Należy równolegle zadbać o wzmocnienie odporności, gdyż własna odpowiedź immunologiczna to kluczowy element procesu leczenia kota. Inną chorobą o podłożu grzybicznym jest liszaj obrączkowaty (obrączkowy). Liszaj u kota, podobnie jak u ludzi, można rozpoznać po okrągłych, zaognionych, łuszczących się zmianach na skórze. Chorobie towarzyszy świąd oraz miejscowe wyłysienia. Alergie i atopowe zapalenie skóry u kotów Objawy skórne mogą wskazywać na alergię u kota. Dermatozy są częstymi symptomami zarówno alergii kontaktowych, jak i pokarmowych. Jedną z najczęściej występujących u kotów chorób o podłożu alergicznym jest atopowe zapalenie skóry. Pierwsze objawy kliniczne atopii pojawiają się najczęściej u młodych kotów, między 6. a 24. miesiącem życia. Należą do nich: silny świąd, ustępujący po podaniu glikokortykosteroidów; zapalne zmiany skórne: prosówkowe zapalenie skóry lub zespół eozynofilowy w postaci wrzodów, płytek eozynofilowych (zaogniona, wypukła, silnie swędząca zmiana) bądź ziarniniaka (zmiany guzkowate lub liniowe); charakterystyczne miejsca występowania zmian: głowa (zwłaszcza okolice uszu i powiek), szyja, brzuch, tylna strona ud, przestrzenie między palcami; u niektórych kotów rozwijają się dodatkowo inne choroby zapalne: alergiczne zapalenie oskrzeli, zapalenie spojówek, zapalenie błony śluzowej nosa. Leczenie AZS u kotów polega na identyfikacji alergenu i unikania kontaktu kota z tym alergenem, leczeniu objawowym oraz immunoterapii. Leczenie objawowe polega na stosowaniu leków zapalnych i przeciwświądowych. Szczególnie ważna jest jednak dokładna identyfikacja alergenu, dzięki której można wdrożyć immunoterapię swoistą (odczulanie), która przynosi efekty u 50–80% pacjentów. Zaburzenia produkcji łoju i rogowacenia naskórka u kota Do tej grupy chorób należą np. łojotokowe zapalenie skóry, trądzik kotów, zapalenie skóry charakterystyczne dla kotów perskich i egzotycznych (obejmujące skórę pyszczka). To ostatnie schorzenie objawia się rumieniem i zmianami wysiękowymi; wraz z postępem choroby zwierzęciu może dokuczać także świąd. Łojotokowe zapalenie skóry u kotów najczęściej objawia się obecnością łusek koloru białego, szarego lub żółtawego i suchością skóry. Łojotok u kotów raczej przebiega bez świądu, chyba że jego przyczyną pierwotną są np. inwazje pasożytów, choroby alergiczne czy zapalenie mieszków włosowych. U kotów może wystąpić także trądzik. Jego główna przyczyna to zaburzenia rogowacenia w obrębie mieszków włosowych i przerost przewodów gruczołów łojowych. Rzadziej trądzik wywołują zakażenia bakteryjne, zmiany hormonalne oraz nadwrażliwość pokarmowa. Koci trądzik można zaobserwować najczęściej na brodzie i w okolicach dolnej wargi, rzadziej na wardze górnej. W pierwszej fazie krostki trądzikowe mają postać ciemnych punktów, przybierających potem formę grudek, zaskórników. Trądzik u kota najczęściej występuje w okolicach brody ©ShutterstockCiężka postać trądziku u kota może obejmować : wyłysienia w okolicach zmian, stan zapalny tkanki podskórnej, powstawanie torbieli, a następnie blizn potrądzikowych. O sposobie leczenia danego przypadku trądziku u kota decyduje lekarz, a zaleconą kurację należy kontynuować do całkowitego wygojenia się zmian. Trądzik ma tendencję do nawracania, zwłaszcza w przypadku kotów o słabszej odporności. Inne choroby skóry u kota Należy tu wymienić choroby na tle bakteryjnym, jak ropno-urazowe zapalenie skóry, zapalenie mieszków włosowych o podłożu bakteryjnym, głębokie ropne zapalenie skóry, ropnie podskórne. Do charakterystycznych objawów, poza objawami skórnymi, należą często gorączka, powiększone węzły chłonne i inne symptomy infekcji ogólnej. Ropne zapalenie skóry może rozwinąć się w konsekwencji nieleczonej choroby alergicznej jako powikłanie długotrwałego procesu zapalnego, a także wszelkich schorzeń wywołujących świąd (nadkażenie ranek powstałych poprzez samookaleczenie się kota). Infekcje bakteryjne leczone są antybiotykami oraz – wspomagająco – innymi lekami, które przyspieszają łagodzenie zmian zapalnych, środkami niwelującymi świąd. U kotów mogą wystąpić ponadto – choć rzadko – choroby skóry o podłożu autoimmunologicznym. Należą do nich: pęcherzyca liściasta czy liszaj rumieniowaty. Dla liszaja rumieniowatego charakterystyczne są łuski i strupy, u kota występujące zwykle na łapach i uszach. Przy pęcherzycy natomiast zmiany skórne mają postać pęcherzyków, umiejscowionych najczęściej wokół oczu i na wargach. Gdy pękną, w ich miejscu tworzą się wypryski zapalne oraz owrzodzenia. Leczenie chorób autoimmunologicznych jest długie i musi odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Prosówkowe zapalenie skóry u kota – schorzenie o różnych przyczynach Prosówkowe zapalenie skóry to choroba dość trudna w diagnozie i leczeniu. Należy raczej powiedzieć, że jest to zespół objawów o różnych przyczynach. Obraz kliniczny prosówkowego zapalenia skóry u kota prezentuje się następująco: zmiany skórne są łatwiejsze do zlokalizowania na dotyk niż na oko; są to skupiska małych, zwykle zestrupiałych grudek przypominających ziarenka prosa; grudki najczęściej występują na głowie i szyi, na kończynach, tułowiu oraz na grzbiecie, w okolicach odcinka lędźwiowego kręgosłupa; w dalszym przebiegu choroby grudkom towarzyszą często takie objawy jak wyłysienia, owrzodzenia i nadżerki; zmianom często towarzyszy świąd. Przyczyn prosówkowego zapalenia skóry może być wiele i należą do nich reakcja związana z nadwrażliwością na ugryzienia owadów, zwłaszcza pcheł, alergia pokarmowa (prosówkowe zapalenie skóry może występować nawet u 20% pacjentów), alergia na podawane leki, nadwrażliwość na alergeny środowiskowe, zakażenie grzybicze, a konkretne dermatofitoza – ponieważ u kotów grzybica raczej nie wywołuje świądu, współwystępowanie świądu z dermatofitozą powinno być sygnałem, aby diagnozować zwierzę w kierunku prosówkowego zapalenia skóry, zakażenia bakteryjne, pęcherzyca liściasta. Skuteczne leczenie prosówkowego zapalenia skóry polega na wyeliminowania stanu zapalnego skóry przy jednoczesnej identyfikacji i leczeniu przyczyn pierwotnych. Dlatego tak ważna w przypadku tej i innych dermatoz jest drobiazgowa diagnostyka, obejmująca dokładny wywiad lekarski i badanie palpacyjne, badanie otoskopowe skóry, sprawdzenie okrywy włosowej pod kątem obecności pcheł, niekiedy również badanie kału pod kątem obecności innych pasożytów. Przy prosówkowym zapaleniu skóry wykonuje się także badania cytologiczne – są one nieocenione zwłaszcza przy podłożu zakaźnym czy autoimmunologicznym choroby. W przypadku podłoża alergicznego należy podjąć działania wskazane przy konkretnym typie alergii, np. zmianę leków, dietę eliminacyjną.
\n\n \n grzybica skóry u kota
Grzybica skóry głowy jest wywołana przez gatunki grzybów dermatofitowych: antropofilne – gdy ich gospodarzem jest człowiek lub zoofilne, gdy pierwotnym gospodarzem jest zwierzę. Grzybicę głowy wywołują najczęściej odmiany Microsporum canis i Trichophyton tonsurans. Substancje czynne stosowane w leczeniu grzybicy i ich działanie.
2 miesiące ago 0 Grzybica – to dość ciężkie choroby, spowodowane przez grzyby. U kotów jest najczęściej atakuje skórę i ustępuje samoistnie, nawet bez użycia leków. Jednak traktować zwierzę trzeba, szczególnie ze względu na ryzyko zakażenia człowieka. Jak ustalić grzybicy u kota? Instrukcja Obserwuj zachowanie zwierzaka, szczególnie jeśli jest na ulicy. Swędzenie może być pierwszym objawem rozpoczynającego się choroby. Przy лишае u kotów zazwyczaj swędzenie uszu. Jeśli zwierzę często choruje i ma obniżona odporność, prawdopodobieństwo zakażenia grzybem pozbawiając u niego wyżej. Należy dokładnie sprawdzić mieszków szata kota, zwracając szczególną uwagę na głowie, uszach i ogonie. Klasycznym objawem grzybicy są małe okrągłe plamy, pozbawione włosów. Skóra w tych miejscach mogą wystąpić zaczerwienienia, łuski, pęcherze i wrzody. Z czasem ogniska pozbawiając mogą się rozmnażać. Czasami chorobowo przekraczają pysk zwierzęcia, i można je pomylić z objawami innych chorób skóry. W niektórych przypadkach grzybicy może obejmować całe ciało, skóra staje się gruczołów łojowych, pokryte skorupą i łuszczy się. Zdeformowane i nieprawidłowo rosnące pazury – to jeszcze jeden objaw porażenia grzybicze choroby. Umów się na diagnostykę u weterynarza. Badania люминисцентной lampą Wooda może ujawnić niektóre rodzaje grzybów pozbawiając pod jego promienie są fluoryzują. Jednak ten sposób nie jest na tyle wiarygodne – niektóre gatunki z rodzaju Microsporum canis nie reagują na tę lampę, a Trichophyton mentagrophytes w ogóle się nie świecą. A jeśli badanie wykaże obecność zarodników grzybów, pamiętaj – zwierzę nie musi boleć. Inna możliwość określenia grzybicy u kotów – zwiedzanie wełna na krawędziach obszarów dotkniętych katastrofą. Wykryć chorobę w ten sposób można w około połowie przypadków. Najbardziej niezawodny sposób diagnozowania grzybicy – siew grzybicze kultury. Do tego celu używa się skrobanie z chorego obszaru skóry. Próbka jest umieszczana w specjalnym roztworze, zaprojektowany dla rozpoznania sporu pozbawiając. Porada Jeśli twój pies jest chory, ograniczyć jego kontakty z członkami rodziny, szczególnie z dziećmi. Starannie przestrzegać zasad higieny osobistej, a w przypadku wystąpienia objawów pozbawiając należy skonsultować się z dermatologiem. Powiązane artykuły Grzybica stóp dotyka najczęściej osób, które często korzystają z basenu oraz sportowców, i jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób skóry. Grzybica na stopach jest dość powszechnie wykrywana u osób mieszkających w internatach, domach studenckich, na kempingach oraz w koszarach. Zakażenie grzybicze stóp występuje Zmiany skórne u kotów są stosunkowo częstym powodem konsultacji z lekarzem weterynarii. Jedne pojawiają się na brzuchu, a inne na grzbiecie. Jak rozpoznać choroby skóry u kota domowego? Kiedy kocie wylizywanie sierści uznaje się za patologie? Poznaj objawy, zobacz zdjęcia i reaguj, zanim pojawią się zaawansowane problemy szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach kotów. Choroby skóry u kota domowego Grzybica – problemy skórne w przypadku grzybicy to wyłysienia, którym początkowo nie towarzyszy świąd. Drapanie lub wylizywanie zmienionych obszarów jest skutkiem wtórnych infekcji bakteryjnych. Zdjęcia chorych osobników wskazują, że zwykle pierwsze zmiany pojawiają się w obrębie głowy. Alergie – to jedno z najczęstszych schorzeń kotów! Alergia pojawia się, gdy układ odpornościowy nadmiernie reaguje na obce substancje, czyli alergeny (białka). Nadwrażliwość ta może objawiać się jako katar u kota lub świąd pchle zapalenie skóry – u niektórych kotów ślina pcheł powoduje silny świąd, a kot wylizuje lub wygryza sierść głównie w okolicy nasady ogona oraz ud. U kocich alergików wystarczy jedna pchła, by wywołać znaczące objawy, dlatego bardzo istotna jest ciągła profilaktyka u kota- choroba pasożytnicza (parch), której zmiany lokalizują się przy podstawie ucha, na szyi i karku oraz na łapkach, później stopniowo przechodzą na brzuch i w kierunku odbytu. Świerzb u kota leczy się poprzez podawanie preparatów typu spot-on na kark. Atopowe zapalenie skóry - to nadwrażliwość na ogólnie nieszkodliwy czynnik znajdujący się w środowisku. Świąd może być sezonowy lub niesezonowy. Atopowe zapalenie skóry najczęściej dotyka kotów rasowych i tych o dłuższej sierści. Ropne zapalenie skóry – może być spowodowane infekcją, stanem zapalnym lub rakiem. Odpowiadają za nie bakterie, które normalnie występują na skórze. Najczęstszym objawem jest nadmierne łuszczenie się skóry, szczególnie na grzbiecie i w pobliżu ogona. Na skórze rozwijają się krosty, a nawet skóry – rak skóry u kotów może przybierać różne formy jak wrzody, strupy, krosty i guzy. Mogą być one czarne, brązowe, szare, różowe lub czerwone. W przypadku nowotworów w obrębie nosa możesz zauważyć katar u kota, krwawienia lub trudności w oddychaniu. Koty bardzo dużo czasu poświęcają by pielęgnować swoją sierść. Niestety, czasem robią to zbyt intensywnie. Wylizywanie okolicy brzucha i wyłysienie tej okolicy to częsta reakcja na stres. Takie kocie powtarzające się i przymusowe wylizywanie to zachowanie obsesyjno-kompulsyjne. Podczas takiej czynności uwalniane są w organizmie kota endorfiny, które chwilowo poprawiają nastrój zwierzęcia, co z kolei przyczynia się do uzależnia. Jak diagnozuje się zmiany skórne u kotów domowych? Choroby skóry u kota domowego są bardzo różne, choć ich objawy bywają podobne. Zanim zacznie się leczenie, konieczne jest zatem postawienie właściwej diagnozy. Na przyczynę choroby wskazuje często lokalizacja zmian, ale przypuszczenia powinny zostać potwierdzone badaniami cytologicznymi, biopsją skóry, zeskrobiną oraz zastosowaniem lampy Wooda. Lekarz weterynarii może wykonać także badania włosów, morfologię oraz biochemię, a także testy moczu. W zależności od zleconych badań może minąć kilka dni, zanim pojawią się wyniki. W tym czasie wprowadza się próbne leczenie mające złagodzić objawy, a lekarz weterynarii może ocenić, jak Twój kot reaguje na leki pierwszego wyboru. W celu dokładnej diagnozy oraz wyleczenia zmian skórnych wymagana jest więcej niż jedna wizyta! Problemy tego typu wymagają bowiem długotrwałej terapii, a włosy odrastają nawet kilkanaście tygodni. Polecane karmy weterynaryjne Choroby skóry u kota krok po kroku, a także rodzaje, rozpoznanie, objawy, zdjęcia, leczenie oraz zapobieganie chorobom skórnym u kota Zdarza się, że problemy skórne są wtórną reakcją organizmu na inne choroby ogólnoustrojowe. Przykładowo białaczka lub FIV u kota obniżają ogólną odporność organizmu, co powoduje, że koty łatwiej zarażają się pasożytami lub chorują na grzybicę. Sprawdź także ten artykuł o najczęstszych chorobach u kotów. Zasady pielęgnacji kociej skóry Leczenie oraz profilaktyka chorób kociej skóry w dużej mierze opiera się na prawidłowej pielęgnacji oraz diecie. Sierść kota należy regularnie wyczesywać, bo choć często się myją, potrzebują także naszej pomocy. Zwierzęta krótkowłosym wystarczy chwila szczotkowania lub kąpieli co kilka tygodni, ale koty długowłose lub chore (niemające siły na pielęgnację) potrzebują większej uwagi. Szczotkowanie ogranicza ilość połykanych przez koty włosów, ale wciąż należy pamiętać o preparatach odkłaczających. Ich stosowanie zmniejsza ryzyko tworzenia się kul włosowych (pilobezoarów), które mogą blokować przewód pokarmowy. Pielęgnacji wymagają także kocie uszy! Regularnie należy sprawdzać ich czystość oraz usuwać gromadzący się brud, który jest siedliskiem mikroorganizmów mogących prowadzić do infekcji. Boisz się robić to samodzielnie? Zgłoś się do lekarza weterynarii, który wyczyścić uszy kota oraz zademonstruje Ci, jak należy to zrobić w domu. W diecie kotów domowych nie powinno zabraknąć kwasów omega-3 oraz omega-6 i witamin (np. A i E). Kwasy tłuszczowe mają właściwości przeciwzapalne i mogą złagodzić świąd. Pasożyty zewnętrzne kotów obejmują wspomniane już pchły i świerzbowce (skórne i uszne). W celu zapobiegania inwazji pcheł dostępne są środki w formie wylewek na kark, obroży oraz sprayów. Parch u kota zwalcza się natomiast dopiero po wykryciu świerzbowca w zeskrobinie skóry. Stosuje się wtedy specjalne substancje znajdujące się w preparatach do nakrapiania na kark. Pamiętaj, że niektóre choroby skóry kotów są tak zwanymi zoonozami, co oznacza, że mogą przenosić się na ludzi. Stosuj zatem wszystkie niezbędne zasady higieny i dbaj o profilaktykę przeciwpasożytniczą. Problem może wymagać także wizyty u lekarza weterynarii. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 92,9% czytelników artykuł okazał się być pomocny Zapalenia skóry palców, przestrzeni międzypalcowych i opuszek kończyn u psów mogą mieć charakter pierwotny lub wtórny i aby właściwie ustalić ich etiologię, lekarz powinien kierować się określonymi zasadami postępowania. Określenie rozmieszczenia i rodzaju zmian pierwotnych ma kluczowe znaczenie dla postawienia rozpoznania.
Dolegliwości dermatologiczne u kotów mogą wiązać się także z infekcją bakteryjną, grzybiczą lub zakażeniem pasożytami skóry (dowiedz się więcej na temat pasożytów u kota KLIK). Żerujące na niej grzyby, roztocza albo drobnoustroje stopniowo doprowadzają do wyniszczenia kociego naskórka oraz mieszków włosowych.
Leczenie grzybicy skóry u psów. Leczenie, w zależności od nasilenia objawów, można prowadzić miejscowo lub ogólnie. W trakcie leczenia ogólnego leki podawane są doustnie, najczęściej w postaci tabletek. Leki przeciwgrzybicze często mają działąnie nefro lub hepatotoksyczne czyli toksyczne działanie na nerki i wątrobę lub inne . 428 14 268 346 400 348 434 86

grzybica skóry u kota