w staramy się na bieżąco informować Państwa o wszelkich nowościach i informacjach związanych z lotem. Chociaż może to być naciągane, w tym blogu powiemy Ci wszystko o człowieku, który z powodzeniem zjadł samolot! W 1950 roku Michael Lotito (na zdjęciu poniżej) urodził się w Grenoble we Francji. Kiedy był nastolatkiem, rozwinął zaburzenia jedzenia znane jako Pica. Osoby, u których zdiagnozowano Pica, mają uporczywe pragnienie jedzenia substancji, które nie mają wartości odżywczych, takich jak szkło, brud lub metal., Nie bój się jednak, to nie tak, że następnym razem na lotnisku załoga powie Ci, że lot Ryanair został opóźniony z powodu człowieka gryzącego samolot na asfalcie. Po raz pierwszy zaczął publicznie występować w wieku 16 lat, pokazując swoją niezwykłą zdolność do konsumowania przedmiotów, których wiele nie wydaje się możliwe. Z czasem talent ten doprowadził do jego scenicznego pseudonimu „Monsieur Mangetout” lub „Mr Eat-All”. zanim przejdziemy dalej do historii, jest coś bardzo istotnego dla obecnych czasów., Upewnij się, że wiesz, jakie masz prawa podczas tej pandemii. jakie mam prawa w przypadku odwołania lotu? Jeśli Twój lot zostanie odwołany z powodu coronavirus oubtreak, masz prawo do pełnego zwrotu biletu. Rozporządzenie europejskie we 261/2004 zobowiązuje linie lotnicze do zwrotu pełnej ceny biletu w ciągu 7 dni w przypadku odwołania lotu. Obecnie wiele linii lotniczych i biur podróży oferuje tylko vouchery, które można wykorzystać do rezerwacji nowego lotu w przyszłości., Polityka ta nie jest jednak zgodna z prawodawstwem europejskim. Niestety zbyt często widzimy, że linie lotnicze nadal nie wywiązują się z obowiązków prawnych. Pasażerowie są zmuszeni do przyjęcia voucherów, gdy faktycznie mają prawo do zwrotu ceny biletu. chętnie pomożemy Ci ubiegać się o pełny zwrot pieniędzy. Od złożenia roszczenia do postawienia linii lotniczej przed sądem w przypadku braku zapłaty. Zażądaj zwrotu pieniędzy jak on zjadł samolot?, w normalnych warunkach spożycie metali i szkła (specjalność Pana Mangetouta) byłoby bardzo niebezpieczne i trudne do strawienia. Jednak lekarze zauważyli, że Pan Lotito miał bardzo grubą wyściółkę wokół żołądka i jelit, co dało mu możliwość spożywania jak nikt przed nim! Co więcej, Monsieur Mangetout wydawał się być nienaruszony spożywaniem trujących metali., chociaż Monsieur Mangetout nie zjadł Boeinga 747 ani żadnego gigantycznego samolotu pasażerskiego, to jednak zjadł aż 9 ton metalu. Samolot z wyboru był samolot Cessna 150, na zdjęciu powyżej. W latach 1978-1980 samolot był w stanie eksploatować przez okres dwóch lat. Inne godne uwagi przedmioty, które jadł w trakcie swojej kariery to: rowery, wózki sklepowe, łóżka, żyrandole, telewizory, mała część wieży Eiffla i trumna., Wydaje się, że jego nawyki żywieniowe nigdy nie wpłynęły na jego zdrowie. Nie zaleca się jednak podążania śladami tego pożerającego krzyżowca. RIP Monsieur Mangetout, pierwsza osoba, która ma trumnę w środku, a nie na odwrót. Dziękuję za przeczytanie i proszę nie próbować tego w domu! Albo na lotnisko. Jesteśmy pewni, że Air France nie doceni tego, jeśli spróbujesz zjeść ich najnowszego Boeinga 787-9 Dreamlinera!, ubieganie się o odszkodowanie za opóźnienie lotu w upewniamy się, że Twoje Linie Lotnicze traktują cię w ramach Twoich praw w przypadku opóźnienia. Jeśli opóźniono cię w ciągu ostatnich 6 lat, możesz mieć prawo do 600 euro! Aby sprawdzić, czy masz prawo do odszkodowania, możesz skorzystać z naszego bezpłatnego kontrolera lotów, jest to całkowicie bezpłatne i niezobowiązujące. Jeśli zdecydujesz się złożyć u nas wniosek, jest to na zasadzie no-win-no-fee, więc nie możesz stracić pieniędzy!
Wydawać by się mogło, że wielcy ludzie nie umierają z prozaicznych powodów, takich jak łakomstwo i opilstwo. A jednak – Aleksander Wielki, Adolf Fryderyk czy Henryk I najpewniej zwyczajnie się przeżarli, często dopełniając dzieła swoim ulubionym trunkiem. Wśród polskich władców także nie brakowało takich przypadków.
9 maja 1987 roku rozbił się samolot LOT-u lecący z Warszawy do Nowego Jorku. Zginęli wszyscy - 183 osoby. Lotnisko zamarło z grozy. Ludzie płakali. A w wśród nich stała Janina Szulc-Tomaszewska i szlochała ze szczęścia. Jako jedyna nie weszła na pokład tego samolotu. Wiele razy będzie wracała myślą do szczegółów, które uratowały jej życie. Pan Bóg się musiał porządnie napracować, żeby Janina Szulc-Tomaszewska nie wsiadła do samolotu rejsowego Polskich Linii Lotniczych LOT "Kościuszko". Samolot wystartował o godzinie dziewiątego maja 1987 roku z lotniska Okęcie w Warszawie i udał się w podróż, z której już nie wrócił. Rozbił się i spłonął doszczętnie w Lesie Bóg w różny sposób daje znaki. Marianna Pawlak, matka Janiny, miała sen. Taki zwyczajny, że córkę na lotnisku zatrzymali celnicy. - Zobaczysz, będziesz miała kłopoty - powiedziała do niej rano. Tej samej nocy Janinie śniło się zbiegowisko ludzi. Przepycha się przez nich, a na ziemi leży na wpółzwęglony jej przyjaciel Paul. Macha do niej rękami i rozpaczliwie krzyczy: Don't go! Don't go! (Nie jedź, nie jedź!). Pomyślała, że to Paulowi grozi Ameryki miały obie lecieć jednym samolotem. W ostatniej chwili Janina kupiła sobie bilet na 9 maja, a mamie na 15 czerwca. Tłumaczyła, że musi na jej przyjazd przygotować mieszkanie. Gadanie, przecież już od siedmiu lat mieszkała w New Jersey i od dawna planowała zaproszenie mamy. To był podszept Pana Boga. Najważniejsze było jednak futro. Janina chciała sobie kupić w Polsce czarne norki. Oglądały je w sklepie, ale matka odradzała. "Tyle pieniędzy, 450 dolarów, po co?". Jednak Janina się uparła. I kupiła. Zapakowała je na podróż w walizkę, ale po chwili z niejasnych powodów przełożyła do dużej torby. Ale żeby spełnił się zamysł Pana Boga, musiała się jeszcze spóźnić na lotnisko. Z Łomży do Warszawy odwoziła ją cała rodzina: były mąż, dorosłe dzieci. Matka została w domu. Miała jechać również siostra, ale jej córeczka nagle dostała wysokiej gorączki. (Później się okaże, że gorączka równie nagle ustąpiła). Zmitrężyli z tego powodu pół godziny. Było już późno, za późno, żeby stanąć w długiej kolejce do oclenia. Janina wzięła więc torbę z futrem i skierowała się do krótszej, gdzie odprawiano podróżnych, którzy nie mają niczego do życie, komu śmierćPo drugiej stronie lustra Mojry ostrzyły już nożyczki, żeby poprzecinać nitki wielu żywotów. Było im wszystko jedno, które przetną, byle ilość się zgadzała. Jeden z celników, pełniący funkcję inspektora, miał problem. Jego serdeczna koleżanka bardzo chciała polecieć do Nowego Jorku tym samolotem. Ale nie było już miejsca. Jedyne wyjście - zatrzymać kogoś z czekających. Stanął z boku i typował ofiarę. Dostrzegł kobietę na końcu kolejki. Była sama i trzymała wielką torbę. Odwołał ją do kontroli. Miał szczęście: w torbie znalazł poprosiła, żeby oddał futro jej rodzinie. On, że nie. Przychodziły stewardesy, podszedł kapitan Zygmunt Pawlaczyk. Panie kapitanie, pytały, czy możemy poczekać na pasażerkę? Możemy poczekać 15 minut, powiedział i spojrzał na Janinę. Zapamiętała jego twarz na zawsze. Koleżanka inspektora również poprosiła, żeby puścił kobietę, bo znalazło się wolne miejsce. Ale machina urzędnicza już poszła w ruch. Lećcie sami, tę panią muszę zatrzymać, powiedział do wyrzuty sumienia, bo kobieta się nie awanturowała. Milczała. Było mu przykro, gdy kierował ją do kontroli osobistej. Przecież wiedział, że niczego nie znajdą. Samolot odleciał. Niech pani się nie przejmuje, pocieszał, może pani lecieć przez Chicago. Z tego zakłopotania dwa razy pisał protokół. Nie wiadomo, ile to trwało, bo czas jakby się zatrzymał. Janina pamięta tylko, że podszedł do niej wopista i patrzy dziwnie. Wie pani co? - zagadnął. - Samolot miał awarię, może pani jeszcze poleci. Ale zaraz przyszedł drugi i mówi co innego. Samolot spadł i się zapalił. Nie wierzyła. Straszne wiadomości najpierw wydają się głupie. Są za duże, żeby zmieściły się w głowie od razu. Więc rodzina stoi w komplecie i nie wie, co robić. Wtedy podszedł inspektor. "Ja pani życie uratowałem", mówi. "Wszyscy zginęli. Na pani miejsce poleciała moja znajoma", rozpłakał PAPŹródło: PAPSzczęściaraBardzo chciał porozmawiać z uratowaną przez siebie kobietą. Spotkali się przy kawie jeden, jedyny raz i nigdy więcej. Przygniatało go poczucie winy, że wysłał na śmierć koleżankę. Patrzył na Janinę jak na częściowe odpuszczenie grzechu. Żeby ją chociaż uratował w sposób czysty. Przecież najpierw wyrządził jej zło, które dopiero na dobro się obróciło. Opowiedział jej o swoim życiu, dał adres i zdjęcie, które nosi w portfelu do dziś. I już nic więcej. Janka zawsze miała szczęście, ale w drobniejszych sprawach. Wylosowała malucha, wygrała na loterii, wyczuła ogień, zanim rozszedł się temu uratowała amerykańską fabrykę przed spłonięciem. Dotąd była zwykłym pracownikiem, a odtąd bohaterką. Pomagała szczęściu, fakt. Od dziecka marzyła o życiu lepszym niż to, które wiodła w Łomży jako żona poborcy podatkowego. A wcześniej jako córka niezamożnych rolników. Brała dodatkowe prace, odkładała pieniądze, czytała pismo "Ameryka". Wreszcie wyjechała. Znalazła dobrą pracę. Na raty kupiła dom. Ściągnęła do siebie córkę z mężem, syna z żoną. Każdemu załatwiła pracę. Czy nie jest szczęściarą? Może dlatego Pan Bóg jej pomógł, żeby ona pomagała ty żyjesz?Matka Janiny, Marianna Pawlak, kąpie prawnuczka. Nagle odczuwa taki żal, że zaczyna płakać. Dzwoni telefon. To kolega Janiny. Pyta Pawlakową ostrożnie, czy oglądała telewizję? "Nie". "A radia słuchała?". "Nie, a coś się stało?". "A którym samolotem Janina leciała? Bo wie pani, był wypadek". Przyszła Marianna do obrazu Matki Boskiej, uklękła, modli się i płacze. A Matka Boska mówi, nie płacz, twoja córka żyje. Boże, jak to, wszyscy zginęli, a ona żyje? Później dzwoni syn Janiny, że ona żyje. Marianna nie wierzy, a może boi się uwierzyć. Przekonał ją dopiero głos córki w telefonie. W Nowym Jorku wyszedł po Janinę na lotnisko jej przyjaciel Paul. Wraz z informacją o katastrofie dotarła tu lista pasażerów, którzy zginęli. Wśród nich było nazwisko Szulc. Paul opłakał przyjaciółkę. Smutną informację przekazał innym znajomym. Nie wierzyli oczom, gdy wróciła żywa. Zbiegiem okoliczności na liście znalazły się dwie osoby o nazwisku PAPŻycie po szczęściuW katastrofie "Kościuszki" zginęły 183 osoby. Wypadek wstrząsnął wszystkimi, ale samoloty wciąż startowały i lądowały. Ludzie wsiadali i wysiadali. W pierwszym tygodniu wśród pasażerów czekających na odprawę panowała cisza. Pięć dni po katastrofie Janina Szulc-Tomaszewska leci do Nowego Jorku. Idzie przez lotnisko na drewnianych nogach, ma specjalną opiekę stewardesy. Boi samolocie jakaś kobieta mieszkająca w Kabatach opowiada, że ludzie zdejmowali pierścionki z pourywanych rąk rozrzuconych po lesie. Janina płacze, dają jej drinka. Ktoś się wtrąca, że była jedna, co miała lecieć, ale nie poleciała. "To ja jestem, to ja jestem", chlipie Janina. Pasażerowie przychodzą ją dotykać. Odetchnęli. Nic im się nie stanie, bo leci z nimi szczęściara. Cała załoga wpisuje jej się do książki, którą dostała od LOT-u na pamiątkę. Prócz książki dali też lalkę z Cepelii i prawo do darmowego przelotu raz w roku. Został jej też paszport z przekreśloną pieczątką, datowaną 9 maja 1987 r., obok pieczątka z 14 maja. I wycinki futroDwa miesiące później, w lipcu, odbył się zaoczny proces o futro. Janinę uniewinniono. W uzasadnieniu wyroku napisano, że okazała się prawdziwą patriotką, ponieważ udzieliła setek wywiadów prasie całego świata i nigdzie nie wyraziła się o Polsce źle. Tym sposobem czarne norki wróciły do niej. Przywiózł je z Polski syn. Ucałowała futro na dzień dobry. Wielu ludzi przychodziło je oglądać. Janina zakłada norki tylko do kościoła. Raz w roku daje na mszę za ofiary katastrofy i za swoje ocalenie. Artykuł pierwotnie ukazał się w magazynie "Wróżka" w lipcu 1998 roku.gorączka, nudności, stan zapalny. Powyższe objawy, po ugryzieniu przez kolczaka zbrojnego mogą utrzymywać się nawet do dwóch tygodni. Jak dotąd nie udowodniono, że jad kolczaka zbrojnego może być dla człowieka śmiertelny. Mimo wszystko lepiej nie ignorować objawów jego ukąszenia. Zobacz także: Odkryto nowy gatunek pająka.
Monsieur Mangetout świat czasami może być niesprawiedliwy. Wszyscy mamy swoje talenty, ale niektórzy po prostu nie są celebrowani tak bardzo, jak na to zasługują. Światowej klasy aktorzy, sportowcy i pisarze są uważani za bohaterów, ale co z Michelem Lotito? Zjadł cholerny samolot! Legenda Monsieur Mangetout zaczyna się zanim przejdziemy do samego niesamowitego wyczynu, prawdopodobnie potrzebujesz trochę kontekstu. Więc zapnij pasy na historię niezwykłego życia Lotito. Urodził się w Grenoble we Francji w 1950 roku., Od dziewiątego roku życia rozwinął niezwykłą tolerancję i zamiłowanie do jedzenia niebezpiecznych przedmiotów, takich jak szkło i metal, które zazwyczaj są niestrawne. zgodnie z legendą, pierwszy atak nietypowego jedzenia nastąpił, gdy kieliszek, z którego młody Lotito pił, zaczął żuć fragmenty. Dlaczego tego rodzaju rzeczy był zachęcany, nikt naprawdę nie może powiedzieć, ale młody człowiek został wkrótce zbadany i przetestowany przez lekarzy i gastroenterologów. Jego zdolność była wyjątkowa, określili, przypisując ją stanowi znanemu jako pica., To dało Michelowi smak niezwykłych, nieżywnościowych przedmiotów. niemożliwa Biologia Lotito na szczęście dla niego, lekarze wkrótce stwierdzili, że miał niesamowicie odporny układ trawienny, z super grubą wyściółką żołądka i jelitami. W rezultacie mógł” bezpiecznie ” spożywać niemal wszystko. I tak rozpoczęła się niesamowita kariera Monsieur Mangetout ( , Jego technika polegała na zmniejszaniu metalowych przedmiotów na mniejsze kawałki, co ułatwiało jego ciału obsługę, utrzymując gardło smarowane olejem mineralnym. W ten sposób regularnie zjadał dwa funty metalu każdego dnia! w trakcie kariery Monsieur Mangetout, jego dieta obejmowała 18 rowerów, siedem telewizorów, dwa łóżka, 15 wózków sklepowych, komputer, trumnę (Uchwyty i wszystkie), parę nart i sześć żyrandoli., To dość imponujące jak na nikogo standardy, ale szczytem jego kariery rozrywkowej był czas, kiedy zjadł cały cholerny samolot. zgadza się. W 1978 roku zjadł cały samolot Cessna 150. To znaczy, zaczął jeść go w 1978 roku, ponieważ był to żmudny proces kawałek po kawałku, który trwał dwa lata. Ostatecznie w 1980 roku wyłonił się z epickiej bitwy człowiek kontra maszyna latająca zwycięsko. niezwykła spuścizna no i proszę. Lotito zmarł z przyczyn naturalnych w 2007 roku, w wieku 57 lat., Pozostawił po sobie niesamowitą spuściznę jako człowiek z jedną z najbardziej niezwykłych Diet, jakie kiedykolwiek zarejestrowano. Pica jest oczywiście klasyfikowany jako dość niebezpieczny stan, biorąc pod uwagę, że niektóre przedmioty spożywane przez ludzi z tym stanem mogą mieć toksyczne składniki (np. ołów) lub uszkodzić ich wnętrze. Lotito mógł być na to skutecznie odporny, ale jego ciekawa Biologia poruszyła niezwykły problem: zmagał się z jedzeniem miękkich pokarmów, takich jak banany! uważano to za efekt uboczny jego niezwykle silnych kwasów żołądkowych., Dziś trudno jest udzielić ostatecznych odpowiedzi, ale jedno jest pewne: świat nigdy, przenigdy nie zapomni człowieka, który zjadł samolot. wyróżniony w 100 najlepszych BIONACH świętuj 100 lat Ripley ' s Believe It or Not! z naszą najnowszą książką, 100 najlepszych BIONÓW! Możesz także dołączyć do Ripley ' s na Twitterze przez 100 godzin 100 BIONÓW od 8 kwietnia! Będziemy tweetować naszych 100 najlepszych wierz lub nie! Opowieści z okazji premiery książki odliczamy do 10 kwietnia—100 dnia roku! Chris Littlechild, współtwórca Ripleyów.,com
Zjadł więc kolejny kawałek. Później nalał do szklanki jej krwi i wypił – wyjawiła śledczym Dedowa. amerykańskich zabójców, który w latach 1978–1991 odebrał życie 17 osobom Michel Lotito (1950-2007), znany również jako „Monsieur Mangetout”, był mężczyzną francuskiego pochodzenia, który stał się znany na całym świecie ze swojej dziwnej i wyjątkowej zdolności: potrafił jeść wszelkiego rodzaju przedmioty (stąd jego imię, W jego języku ojczystym oznacza to „Pan zjada wszystko”). Księga Rekordów Guinnessa kryje w sobie wiele historii, równie dziwnych, co fascynujących. W dążeniu do sławy i osiągnięcia tego, czego nikt wcześniej nie zrobił, niektórzy wymyślają i wykonują naprawdę zaskakujące czynności. W tej książce Lolito jest pamiętany jako jedyna osoba w historii, która zjadła całą trumnę; ale to nie był jego jedyny niezapomniany wyczyn. W rzeczywistości nie jest też najbardziej osobliwy. Szacuje się, że w latach 1959-1997 Michel Lotito zużył około 9 ton metalu. Ponadto połknął mnóstwo materiałów uważanych za toksyczne, co najwyraźniej nie powodowało u niego żadnych problemów zdrowotnych. W rzeczywistości zmarł z przyczyn naturalnych w 2007 roku w wieku 57 lat. Historia Michela Lotito i jego wyczynów jest jedną z najbardziej osobliwych z tych, które pamiętamy w ostatnich dziesięcioleciach. Dziś opowiemy Wam wszystko o tym osobliwym artyście i sposobie, w jaki zdobył sławę jedząc wszelkiego rodzaju przedmioty. Biografia Michel Lotito, znany również pod pseudonimem „Monsieur Mangetout”, był artystą urodzonym 15 czerwca 1950 roku w Grenoble we Francji. Jego główną umiejętnością było spożywanie dużych ilości metalu i innych podobnych substancji bez zachorowania. Według niego u szczytu kariery był w stanie bez problemu spożywać 1 kilogram niejadalnych materiałów dziennie. Ale skąd się wziął ten dziwny talent? Czy było to coś wytrenowanego, czy też urodził się z tym Lotito? Jak się później okazało, gdy stał się sławny, Monsieur Mangetout cierpiał na zaburzenie odżywiania znane jako „pica”. Ci, którzy go mają, mają dziwne manie, które prowadzą do spożywania substancji nieodżywczych. Naprawdę nie wiadomo, dlaczego powstaje pica. Naukowcy uważają, że chęć spożywania substancji takich jak skały czy metale może mieć związek ze znacznym brakiem składników odżywczych w organizmie. W każdym razie Michel Lotito wiedział, jak zobaczyć dobrą stronę swojej sytuacji i postanowił zamienić chorobę w swój główny talent. Dlatego w 1966 roku zaczął spożywać metal i inne podobne substancje, a kilka miesięcy później zaczął publicznie pokazywać swój talent pod pseudonimem. Przez całą swoją karierę mężczyzna jadł następujące przedmioty, zgodnie z Księgą Rekordów Guinnessa: - 18 rowerów. - 15 wózków sklepowych. - 7 telewizorów. - 6 żyrandoli. - Dwa łóżka. - 1 para nart. - 1 samolot Cessna 150. - 1 komputer. Pomimo tego, jak nieprawdopodobna może być ta lista, istnieje dokumentacja, która dowodzi, że Monsieur Mangetout rzeczywiście zdołał połknąć wszystkie zawarte w niej przedmioty bez zachorowania. Ale jak to możliwe, że to zrobił? Sekretna metoda Michela Lotito Prawda, choć wciąż imponująca, nie jest tak szokująca, jak mógłby pomyśleć ktoś, kto nie był zaznajomiony z technikami Monsieur Mangetout. Zamiast próbować zjeść przedmioty, które połknął za jednym razem, najpierw połamał je na drobne kawałki, które następnie zjadł zmieszane z normalnym jedzeniem. W końcu kto może zjeść samolot za jednym razem? Model Cessna 150, samolot, który zjadł Michel Lotito. Źródło: ArpingstoneTak więc technika stosowana przez Michela Lotito przez większość jego życia była następująca: najpierw rozłożył wybrany przedmiot na drobne kawałki, zmieszał je z normalnym pożywieniem, a następnie spożył duże ilości wody i oleju, aby zapobiec ich ostre kawałki uszkadzają gardło lub układ pokarmowy. Mimo to wyczyn Lotito pozostaje praktycznie niemożliwy do powtórzenia. Lekarze, którzy go badali, stwierdzili, że jego soki żołądkowe były znacznie silniejsze niż zwykle; a ściany jego brzucha były również grubsze niż zwykle, więc ostre przedmioty, które zraniłyby innych ludzi, nie sprawiały mu żadnych problemów. Co ciekawe, ta zdolność do połykania niebezpiecznych i nieodżywczych przedmiotów miała negatywny odpowiednik: Michel Lotito odczuwał silny dyskomfort, jeśli jadł zbyt miękkie jedzenie, takie jak banany lub jajka. Ponadto, ponieważ jego niezwykły problem stał się jego karierą, francuski artysta nigdy nie zdołał rozwiązać szczupaka, więc przez całe życie nadal odczuwał potrzebę spożywania nieodżywczych przedmiotów. Chociaż w chwili jego śmierci nie stwierdzono bezpośredniego związku między jego dziwnymi nawykami a śmiercią, nie można wykluczyć, że jego sposób odżywiania miał na to silny wpływ. Niektóre z wyczynów Monsieur Mangetout Kariera Michela Lotito była niewątpliwie jedną z najciekawszych, jakie miały miejsce w historii. Kiedy zdecydował się spożyć nowy duży przedmiot, podał go do publicznej wiadomości; a potem mógł spędzić dużo czasu, połykając go kawałek po kawałku, podzielony na bardzo małe kawałki. Na przykład, gdy postanowił zjeść Cessnę 150 (mały samolot), zajęło mu ponad dwa lata, zanim połknął wszystkie małe części, na które ją podzielił. Coś podobnego wydarzyło się, gdy zjadł całą trumnę, w tym wszystkie gwoździe, drewno i uchwyty, co przyniosło mu wzmiankę w Księdze Rekordów Guinnessa. W rzeczywistości organizatorzy tej znanej księgi rekordów postanowili wręczyć mu pamiątkową tablicę z mosiądzu, w uznaniu jego dziwnego życia w jedzeniu. Lotito, traktując to jako osobiste wyzwanie, również zdecydował się zjeść talerz. Śmierć Michel Lotito zmarł 25 czerwca 2007 r., Prawie dziesięć lat po wycofaniu się z życia publicznego i ostatnim z jego wyczynów polegających na spożywaniu obcych przedmiotów. Jak już wspomnieliśmy, lekarze badający jego ciało nie znaleźli żadnego związku między jego osobliwymi nawykami żywieniowymi a jego śmiercią. W tym czasie stracił życie, miał zaledwie 57 lat. Bibliografia „Poznaj Michela Lotito,„ Lorda Cometodo ”” w: Azteca América. Pobrane: 24 września 2019 r. Z Azteca América: „To wszystko, co połykał człowiek, który dziennie zjadał 900 g metalu” w: Gizmodo. Pobrane: 24 września 2019 r. Z Gizmodo: „Człowiek, który zjadł samolot kawałek po kawałku” w: Ripleys. Pobrane: 24 września 2019 r. Z Ripleys: „Najdziwniejsza dieta” w: Rekordy Guinnessa. Pobrane: 24 września 2019 Guinness World Records: „Michel Lotito” w: Wikipedia. Pobrane: 24 września 2019 z Wikipedii: . 447 298 468 202 285 99 214 423człowiek który zjadł samolot
